NAKŞIDİL VALİDE SULTAN ÇEŞMESİ (H.1203- M.1788)
NAKŞIDİL VALİDE SULTAN ÇEŞMESİ (H.1203- M.1788)
Sultanahmet’te eski Tevfikhane binasının köşesinde bulunan bu çeşmenin üç cephesi vardır. Ayna taşları düzdür ve birbirinden mermer sütunlarla ayrılmıştır. Sütun başlıkları üzerinden geçen düz bir korniş ile biraz daha yukarıdaki ikincisi arasına Antepli Şair ve Müderris Münib Mehmed Efendi’nin sekiz beyitlik kitabesi yerleştirilmiştir. Çeşmeyi geniş bir ahşap saçak üzerinde kurşun kaplı basık bir kubbe korumaktadır. Teknesi ve sedleri fazla bozulmamıştır. Fakat ayna taşlarında lüleler için delik açılmamış olması garip bir tecelli ile bu çeşmeden hiçbir zaman su akmadığını göstermektedir.
Kitabeyi oluşturan dört kıtadan bireri yan cephelerde, ikisi de orta cephededir. Orta cephedeki satırlar şöyledir:
“ Dâr-i Hıyâtînı gördü âb yok yüksük kadar”
“ Teşnelikden sâhası pejmürde çün huşk-misâl”
“ Su deyû sükkânı iğne ile kuyu kazmak gibi”
“ Oldular usret çeküb bir çırpıdan hep bî-mecâl”
“ Çeşme-sâr idüb bina rûh-i Hüseyni kıldı şad”
“ Fisebilillah bastitdi nice mal-ü menâl”
“ Âb-ı sîmînin gören seyyal zerrîn lûleden”
“ Altun olukdan su dünyası çıkar eyler hayâl”
Tarih beyti şöyledir:
“ Su gibi târihin icrâ kıldı atşana Münib”
“ Çeşme-i Nakşî kadından gel gel iç âb-ı zülâl”
(1203)
Çeşmeyi yaptıran Mahmud II’nin annesi Nakşidil Sultan’dır.